زبان دشتیاتی

شعری بسیار زیبا از مرحوم حسان :

چرا ز کوی عاشقان دگر گذر نمی کنی

چه شد که هر چه خوانمت دگر نظر نمی کنی

مرا مگر ز درگهت -خدا نکرده- رانده ای

دگر برای خدمتت مرا خبر نمی کنی

خدا گواه من بود که قهر تو کشد مرا

ز قهر با غلام خود چرا حذر نمی کنی

نشسته ام به راه تو به عشق یک نگاه تو

ز پیش چشم خسته ام چرا گذر نمی کنی

تو ای همای رحمت ای جهان به زیر سایه ات

چرا نظر به مرغکی شکسته پر نمی کنی

نگر به خیل سائلان به سامرا و جمکران

ز باب خانه ات چرا سری به در نمی کنی؟

ترجمه دشتیاتی :

چه واون( آقا جون) که دی از کیچی عاشکات ری نامی؟

che wawn ke di az kichey aashekat ray nami

چه واون(آقاجون) که هرچکی چرت می ییم سیلمو نایکنی؟

che wawn ke di har chekey cherrat miyeym seylmu naykoni

زووم لال نت ما از در خونت روندی بشت

zum lal net ma az der khunat rundey beshet

که دی سی خدمتتم پرسمو نایکنی؟

ke di si khedmetetam porsmu niykoni

خویا سرشاهدن که جئلت ام می کشت

khoya sarshheden ke jalet ommihet

نه سی چه شی نوکرت ای طویایکنی؟

ne si che shey nukkeret ee toyyaykoni

سر رئت چسم فکط سی عشک یه سیلت

ser rat chesom feqatsi eshqe ye seylet

نه سی چه تی چش خسم ری نامی؟

ne si che ti chesh khassam ray nami

(آقاجون) تو که دنیی شی آساکتن

to ke donyey shi asakten  

از تو دیرن که سیل مرخ بال اشکسی ناکنی!

az to diren ke seyl morkh bal eshkasey nakoni

(آقاجون)سیل نوکراتاکو حلا چه سامرا چه جمکران

seyl nukkerataku hela che samerra che jamkeran

(آقاجون) نه از چشت برون سیم خویا نکرده که از در خونه تم سیل صئرا نایکنی؟

ne az cheshet berun sim khoya ke az der khunetam seyl sara naykonk

همانطور که می بینید در زبان دشتی حرف (غین) وجود ندارد بلکه معمولا حرف (خ) به کار می رود.